Strony

niedziela, 27 listopada 2016

Nowoczesne i proste wieńce adwentowe

 Dziś pierwsza niedziela Adwentu. 4 tygodnie dzielą nas od Świąt… W wyczekiwaniu na ten szczególny czas tworzymy wieńce adwentowe i co tydzień zapalamy na nich kolejną „świecę oczekiwania”…

Trochę historii
Pomysł na tworzenie wieńców rozpoczął w 1839 roku ewangelicki teolog Johann Hinrich Wichern. Prowadził on przytułek dla sierot, o których wychowanie bardzo się troszczył. Podczas Adwentu 1839 roku wpadł na pomysł aby ocieplić dla dzieci wystrój świetlicy i wprowadzić nastrój sprzyjający modlitwie. Do tego celu przyozdobił ściany sali zielonymi gałązkami oraz stworzył koło o średnicy 2m, na obrzeżu którego umieścił 24 świeczki. Każdego dnia dzieci gromadziły się wokół wieńca na wspólnej modlitwie i śpiewie oraz zapalały kolejną świeczkę. Z upływem lat pastor zamiast ścian świetlicy, w zielone gałązki zaczął przyozdabiać wieniec, a liczbę świeczek zmniejszył do 4, symbolizujących kolejne niedziele Adwentu. Zwyczaj tworzenia adwentowego wieńca rozprzestrzenił się w błyskawicznym tempie na całe Niemcy – również część katolicką, a wkrótce także na cały świat.

Symbolika tradycyjnego wieńca



Tradycyjny wieniec adwentowy posiada w sobie głęboką symbolikę religijną. Świece ustawione są na obrysie koła, symbolizującego wieczność oraz brak początku i końca Boga. Koło sporządzone z gałęzi roślin wiecznie zielonych, najczęściej drzew iglastych, oznacza życie wieczne. Natomiast same świece mają w chrześcijaństwie bardzo bogatą symbolikę – światło świecy, dające życie, ogarniające wszystko co na Ziemi, jest naturalnym symbolem Boskiej natury. Płomień świecy jest znakiem wiary, a jego ciągła dążność ku górze, symbolizuje wznoszone ku niebu modlitwy.

Komponenty tradycyjnego wieńca

Wieniec adwentowy powinien mieć kształt koła i być przybrany gałązkami drzew iglastych: świerku pospolitego bądź srebrzystego, jodły, daglezji lub sosny. Wieniec może być wykonany także z liści laurowych lub mahoniowych. Może posiadać różne ozdoby: z szyszek, jesiennych liści, owoców głogu czy jarzębiny. Konieczne jest umieszczenie na wieńcu 4 świec. Warto aby posiadał też kolorowe wstążki: czerwone, żółte, srebrne lub złote. Gotowy wieniec powinien zostać umieszczony w domu na honorowym miejscu – można go postawić na stole lub podwiesić pod sufitem. Świece zapala się podczas rodzinnych spotkań, wspólnych posiłków oraz w czasie modlitwy. Przy płomyku świec mogą zasypiać również dzieci.

Nowoczesne wieńce


A może raczej „ozdoby adwentowe” zmieniają nieco swój charakter. Pozostawiamy piękną symbolikę i przeznaczenie wieńców, ale nic nie stoi na przeszkodzie aby modyfikować ich wygląd. Znalazłam mnóstwo nowoczesnych i niezwykle ciekawych interpretacji wieńców adwentowych. Do komponentów roślinnych dołączają jałowce, rozmaryn, eukaliptus, oliwne gałązki, bluszcz, hiacynty, mech i suche gałęzie. Za podstawki pod świece służą talarki drewna a nawet całe ścięte na pół konary drzew. Popularne stają się też motywy typowe dla stylu skandynawskiego – drewniane klocki i grubo tkane dzianiny. Stawia się na naturalne ozdoby: szyszki, orzechy, jabłuszka, laski cynamonu… Nowoczesne „wieńce” są bardzo proste, oszczędne w formie, naturalne… Jako, że jestem miłośniczką stylu eko we wnętrzach i staram się motywy roślinne, naturalistyczne i bardzo proste zawsze stosować w domowych dekoracjach, pokazuję Wam przykłady, które zachwyciły mnie najbardziej. Kto jeszcze nie ma wieńca – do dzieła! ;-)


Zaczynamy od bardzo prostych przykładów, gdzie wieniec tworzą zwykłe, białe świece, mech i stylowe "pojemniki", a jeśli ozdobione, to bardzo oszczędnie.













Kolejne przykłady odnoszą się do stylu skandynawskiego, w których bardzo niekonwencjonalnie motywem przewodnim staje się ciepła dzianina...








Znalazłam też inspiracje, gdzie główną rolę pełni drewno i gałęzie...











A tutaj pozostałe pomysły z wykorzystaniem prostych świeczników, dekoracji z orzechów, iglastych gałązek, hiacyntów, bluszczu, eukaliptusa i naturalnych sznurków <3






























Brak komentarzy:

Prześlij komentarz